بسم الله الرحمن الرحیم

شما به کمک و هدایت خداوند علیم و قدیر توانسته اید کار بزرگی را به سامان برسانید. این، بار دیگر معجزه ی توانایی های عزم راسخ انسان مومن را در معرض نگاه ما می گذارد و ما را امیدوارتر از همیشه به همت و تلاش بر می انگیزد.

از پیشروی در راه شناختن هدف های بلند و راه های میان برُ برای رسیدن به آن و آنگاه همت گماشتن و گام برداشتن خسته نشوید؛ به ایستگاه های میان راه دلخوش و قانع نشوید؛ به خدای بزرگ اعتماد کنید و همه توان خود را به عرصه بیاورید. خداوند یار و نگهدار شما مردان مؤمن و دانشمند و پرتلاش باد.

سید علی خامنه ای

منبع:http://www.afsaran.ir/

رزمنده های گردانهای حضرت معصومه(س)، حضرت رسول(ص)، سیدالشهدا(ع) و امام سجاد(ع)در ایام ماه محرم و صفر قبل از نماز مغرب و عشا به صورت دسته عزاداری برای برپایی نماز حرکت می کردند. البته غیر از مراسمی که لشکر در حسینیه لشکر برگزار می کرد، هر گردان به طور جداگانه حسینیه درست می کردند و به برپایی عزاداری می پرداختند. به این ترتیب که گردانها به طور مخصوص برای خودشان چادر می زدند و از گردانهای دیگر دعوت می شد تا در مراسم شرکت کنند. بحث دیگر در ارتباط با عزاداری در روز تاسوعا و عاشورا بود که بچه ها از اندیمشک حرکت می کردند و روز تاسوعا را به شوش دانیال نبی(ع) و روز عاشورا هم به دزفول می رفتند که در این مراسم کلیه بچه های لشکرها به خصوص لشکر 17 علی بن ابی طالب(ع) حضور داشتند. یکی از کارهای خوب که در روز عاشورا در سال 66-67 انجام گرفت این بود که بچه هایی که در گردان بودند و دستشان قطع شده بود به عنوان سقا آماده می کردند وبه همراه مشک سقایی می کردند و این یک جلوه خاصی به عزاداری داده بود. اما زمانی که در اهواز بودیم بچه ها تاسوعا و عاشورا به دارخویین و شادگان می رفتند خود حسینیه انرژی هم که بین آبادان و اهواز بود به بحث عزاداری اهمیت خاصی می داد و مراسم را در طول دهه اول انجام می داد. بعد از دهه هم کل  دو ماه به طور مختصر مراسم در این مکان برگزار می شد .

منبع:http://rah-3.blogfa.com/post-4.aspx

حدود ۲۰ سالی بیشتر نداشت. شاید اگر بگویم دستمال سر ازنوع میکروسکوپی ها سرش می کرد، بیشتر به واقعیت شبیه است تا بگویم روسری می پوشید!!! از آن دخترهایی بود که به قول بعضی می گویند: آخرشه!!!

قبل ازماه رمضان بود. وقتی برای مشاوره به اتاق من آمد با روزهای قبل خیلی فرق می کرد. مقنعه سر کرده بود هرچند هنوز موهایش بیرون بود اما آن تیپ کجا، مقنعه امروزش کجا!!!؟؟؟ داشتم از تعجب شاخ در می آوردم !!!

بدون مقدمه و بدون اینکه من سوالی کنم شروع کرد: ” حاج آقا امروز اتفاقی خیلی عجیبی برام پیش اومده!!! “ هنوز از تعجب پوشش جدیدش بیرون نیامده بودم که من را متعجب تر کرد.

در میان متعلقاتِ شخصی شهید «حاج حسن طهرانی مقدم»، قطعه پارچه سیاه قرار داشت که ایشان تکه کاغذی را به آن الصاق کرده و روی آن با دست خط خود مرقوم فرموده بود: «عنایت فرموده و این دستمال مشکی را در کفن بنده قرار دهید. حسن مقدم».
سال گشتِ شهید حسن طهرانی مقدم و همرزمانش، فاصله بسیار کمی با ایام «محرم» دارد. طی یک سالی که از شهادت این پارسای بی ادعا گذشته است، بسیار از عشق او به اهل بیت عصمت و طهارت(صلوات الله علیهم اجمعین) سخن رفته است. اما تصویری که مشاهده می کنید، سندی است کوچک اما گرانسنگ از آن همه عشق و ارادت و ادب و ایمان به شهسواران آفرینش(صلوات الله علیهم اجمعین).

در میان متعلقاتِ شخصی شهید «حاج حسن طهرانی مقدم»، پدر صنایع موشکی ایران و دانشمندِ کم نظیر علوم هوا و فضا، دستمال سیاه قرار داشت که ایشان تکه کاغذی را به آن الصاق کرده و روی آن با دست خط خود مرقوم فرموده بود: «عنایت فرموده و این دستمال مشکی را در کفن بنده قرار دهید. حسن مقدم».
این دستمال مطابق با وصیتِ حاج حسن در کنار پیکر سوخته و قطعه قطعه شده ی او به خاک سپرده شد.
دختر شهید طهرانی مقدم، راز این دستمال مشکی را این گونه گشود: «این دستمال در کمد شخصی ایشان قرار داشت پارچه ای است که پدرم در ایام سوگواری امام حسین(ع) با آن اشک چشم های خود را پاک می کرد.»
روحمان با یادش شاد

منبع:http://www.afsaran.ir/

قافله عشق در سفر تاریخ است و این تفسیری است بر آنچه فرموده اند: کل یوم #عاشورا و کل ارضٍ #کربلا... این سخنی است که پشت شیطان را می لرزاند و یاران حق را به فیضان دائم رحمت او امیدوار می سازد. ... و تو ، ای آن که در سال شصت و یکم هجری هنوز در ذخایر تقدیر نهفته بوده ای و اکنون ، در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه بشریت ، پای به سیاره زمین نهاده ای ، نومید مشو ، که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی که تشنه خون توست و انتظار می کشد تا تو زنجیر خاک از پای اراده ات بگشایی و از خود و دلبستگی هایش هجرت کنی و به کهف حَصینِ لازمان و لامکان ولایت ملحق شوی و فراتر از زمان و مکان ، خود را به قافله سال شصت و یکم هجری برسانی و در رکاب امام عشق به شهادت رسی... یاران! شتاب کنید ، قافله در راه است . می گویند که گناهکاران را نمی پذیرند ؟ آری ، گناهکاران را در این قافله راهی نیست ... اما پشیمانان را می پذیرند .شهید مرتضی آوینی

منبع:http://www.afsaran.ir/

 

.حجاب حفاظت است. شما کفش هم که می‌پوشی بالاخره پایت گیر می‌کند.

آدم پابرهنه برود راحت‌تر است. بله! راحت‌تر است. اما تیغ در پایت می‌رود.

کفش یک، بار است. اما این بار را باید کشید.چون که هم بار هست. هم حفاظت هست.

کفش بار است اما حفاظت است.

لباس بار است اما کرامت است.
==========================
(حاج آقا قرائتی)

منبع:http://www.afsaran.ir/

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در روز 24 ذی  الحجه سال دهم هجری طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد و مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد . ...

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج به نقل از سایت تبیان، مباهله در اصل از «بَهل» به معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است. اما مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است.

کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

بسم الله…

تقدیم به ساحت امیرالامرا یعسوب الدین حضرت علی بن ابی طالب

«مظهر العجائب»

ای مظهر جمال کبریا علی

یا مظهر العجائبُ یا مرتضی علی

ای عرش حق شده خلق از نگاه تو

یا قاهر العدُوُّ و یا والیَ الولی

ای انبیاء همه مخمور و مستِ تو

والشّمسُ والقمر شده اند از تو منجلی

ای صد چو بوذر و سلمان گدای تو

ولی اولین ولّیِ حقِ خاتم النبی

ای شیر حق که شده حق فدای تو

زینُ العبادی و رضیُ هادی النقی

ای هل اتی شده نازل به شان تو

وی جانشین بر حق و بر مصطفی ولی

ای گشته عالمین سراسر گدای تو

دینم توئی و بر همه عالم تو سروری

دل در کمند زلف تو چون مرغ بی دلی است

سوزد زِ عشق وصل جمال تو یا علی

«عاصی» منم که مست رُخ یار حیدرم

عبد و غلامِ فاطمه ام بضعةُ النبی

شهید مهدی باكری بعد از شهادت برادرش و 15 روز قبل از عملیات «بدر» به مشهد مقدس مشرف شد و با تضرع از امام رضا(ع) خواسته بود كه خداوند توفیق شهادت را نصیبش كند.

مهدی باكری در سال 1333 در شهرستان میاندوآب در یك خانواده مذهبی متولد شد. در دوران كودكی، مادرش را از دست داد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در ارومیه به پایان رسانید و در دوره دبیرستان (همزمان با شهادت برادرش علی باكری به دست دژخیمان ساواك) وارد جریانات سیاسی شد.

استاد حسن رحیم پور ازغدی در بین یکی از سخنرانی هایش خاطره ای را از آخرین روزهای جنگ تعریف کرد که قابل تامل بود. ایشان می فرمود:[نقل به مضمون]«وقتی که می خواستیم از جبهه برگردیم یکی از رزمنده هایی که تقریبا تمام سالهای دفاع مقدس را در جبهه حضور داشت داخل ماشین ما بود .بعد از این که سر صحبت باز شد درد دل های زیبایی را برایمان از کسانی که درگیر جنگ و دفاع مقدس بودند گفت.

نمی دونم از چی بگم و از کجا شروع کنم !آخه هنوزاون آزادی بیانی که واسه عده ای به واسطه شعار بسط و توسعه فضای سیاسی کشور فراهم شده بود الآن وجود نداره.

آی....یادش بخیر...!!!یه زمان اونقدر آزادی بود که از تریبون های رسمی هم می خواستن امام زمان رو به خاطر تاخیرش استیضاح کنن یا نامه بنویسن و جام زهر تعارف کنن.

خلاصه از چی بگم که چه دورانی بود اونقدر آزادی بود که عده ای هرچی دلشون می خواست می گفتن اما حالا چی؟!